Rome de Eeuwige Stad? Een cliché, zeker, maar het klopt wel! Of je het nu over de stad van de keizers of die van de pausen hebt, waar je ook kijkt, uit alles spreekt hetzelfde onfeilbare gevoel voor stijl. Moeilijk te zeggen wat dat precies is. In de eerste plaats toch zuiver plastisch vermogen denk ik, een kracht en helderheid van vorm die alles doordringt en zich nergens anders zo sterk laat voelen dan hier. Maar er is meer: de kleuren, de ruimte, het licht, de Romeinen zelf natuurlijk, kortom alles wat je om je heen ziet en wat de levende realiteit uitmaakt van een stad die je het bestaan nieuw laat ervaren: nabijer, intenser en bevrijd uit de greep van de tijd. 

Een album met wat verse plaatjes ter afscheid.

Eerst de Belvedere Tors, een beeld uit de Romeinse oudheid, dat als dé belichaming van puur plastische kracht geldt. Dan het groepsportret dat Melozzo da Forli in 1477 schilderde, met staande links de jonge Giuliano della Rovere, de man die later als paus Julius II grootheden als Rafaël en Michelangelo naar de stad zou halen en een nieuwe gouden tijd inluidde. Met als hoogtepunt natuurlijk de Sint Pieter.