Ignacio Uriarte, Figen von Rosen Galerie, Keulen

Het gemiddelde niveau was hoog, het zag er allemaal strak uit en de beurs trok een record aantal bezoekers. Volop reden tot jubel en die klonk dan ook uit alle hoeken. Art Rotterdam is in een paar jaar tijd uitgegroeid tot de belangrijkste kunstbeurs van Nederland en telt inmiddels ook internationaal mee. Het aanbod is zo uitgedijd dat je met een dag echt niet meer toekomt, zeker niet als je ook iets van de bijprogrammering wilt meepikken.
Het algemene oordeel over de aflevering van 2013 was dat het een mooie en ingetogen presentatie was. Helemaal waar, maar je zou ook kunnen zeggen dat het een beetje mat was.  Zoals gezegd, het niveau was hoog. De professionalisering zet ook in de kunst door, dat zie je aan alles. Er is zóveel goede kunst, ongelooflijk eigenlijk. Je zou de slechte bijna gaan missen. Net als de would be-kunst en de hebbedingen waar shows als deze het tot voor kort toch ook van moesten hebben. 
Niets meer van dat alles, alleen maar ‘echte’ kunst. Maar wel ook kunst die nogal in zichzelf is gekeerd, van de wereld afgewend. Lopende over de beurs voelde je je opgenomen in een bijna ideale wereld. Alles was er licht en sprankelend, doortrokken van een verfijnde sensitiviteit en getuigend van een grote toewijding. De papieren vouwwerken van Ignacio Uriarte bij Figen von Rosen Galerie uit Keulen zijn een goed voorbeeld. Mooi en verstild, poëtisch en helder, maar wel nogal eenkennig.

Gideon Rubin, Rockeby

Enkele speelse werken zorgden voor de nodige relativering en sloegen een brug naar de wereld buiten. Zoals de minischilderijtjes van Gideon Rubin bij Rockeby, uitgevoerd op stukjes direct op de muur geplakt karton. Plaatjes van bekende mannen en vrouwen, ontleend aan een wereld waarin kunst en media versmolten zijn. Joan, de roodharige diva uit Mad Men, Amy Winehouse, maar ook bijvoorbeeld Berthe Morisot, te zien op de Manet-tentoonstelling die op dit moment in Londen draait.

Art Rotterdam 2013 , Projections, Las Palmas

Voor het echte vuurwerk moest je aan de overkant zijn, in de aparte video-afdeling in Las Palmas. Prachtige ruimte, mooi ingericht en een aantal sterke werken die een urgentie voelbaar maakte die je elders toch wel miste. Zoals in de drie eerste episodes van de zevendelige serie Vengeance die Keren Cytter er presenteerde. Op Vimeo kun je ze bekijken. Klik hier. Doen!