
Van bovenaf lijken het wel waterlelies, kleurige bladeren die net onder de waterspiegel van je weg drijven. Een zinsbegoochelende kijkervaring die van de oorspronkelijke ruimte weinig meer over laat. Het toch al immense glazen schip van het Grand Palais wordt voor je ogen omgetoverd tot een onbegrensde sfeer, een wereld van vrij uitstromend licht en kleur, zonder maat of vorm. Een wereld waarin alles in beweging is, vloeibaar en transparant.

Wat van bovenaf een visuele illusie is, wordt beneden onder de schijven een totale ervaring. Alsof je op de bodem van de zee loopt. Met de kleurige waterspiegel nu boven je, ben je ondergedompeld in een wereld van louter licht en kleur. Je loopt van de ene cel naar de andere. Met de kleur veranderen ook geur, temperatuur, zwaarte, geluid, alles. Je hele sensorische systeem wordt op scherp gezet.
Heel mooi ook is het effect van de stutten. Het zijn er zoveel dat ze zich, wat verder van je weg, verdichten tot een woud. In zwart-wit uitgevoerd verliezen ze daarbij hun constructieve gedaante en lossen ze als een ritmisch patroon op in de ruimte. Deze is nu letterlijk onbegrensd geworden en toont zich als een wereld die volledig op zichzelf staat.

Kijkend naar het patroon van de stutten realiseren we ons opeens weer dat dit een werk van Daniel Buren is, de kunstenaar die het verticale markiezendoekpatroon tot zijn handelsmerk heeft gemaakt. Buiten waren we hier al op geattendeerd. Je komt binnen via een speciale ingang die als een groot doek van Daniel Buren is vormgegeven, uitgevoerd in zwarte en witte banen.

Buren’s installatie is onderdeel van Monumenta, een jaarlijks terugkerend evenement dat vijf jaar geleden begon met een werk van Richard Serra. Elk voorjaar wordt een kunstenaar de gelegenheid geboden om de grote hal van het Grand Palais naar zijn hand te zetten. Vorig jaar beleefde de reeks een hoogtepunt met de gigantische rode bollen van Anisch Kapoor. De installatie van Daniel Buren is van een andere orde. Intellectueel, meer op z’n Frans zo je wilt. Minder spectaculair misschien maar wel heel verfijnd. Je moet er even voor naar Parijs en vervolgens een half uur in de rij staan, maar wel doen!
Daniel Buren, Excentrique(s), Grand Palais, Parijs, tot 21 juni