Cézanne heeft een hele reeks ‘jongens in rode vesten’ geschilderd maar deze, die met de lange arm, is de beroemdste: Le Garçon au gilet rouge uit 1888-90.

Gisteren kwam het doek in het nieuws toen het in Belgrado aan den volke werd gepresenteerd na een geslaagde politieactie. Vier jaar lang was het uit het zicht geweest na te zijn geroofd uit een Zwitserse galerie. Maar nu dus teruggevonden en naar verluidt in goede conditie.

Maf hoe het daar tussen die twee politiemannen staat. Helemaal als de celebrity hostage die na een lange periode vol ontberingen nog wat bleekjes en onvast voor het eerst weer in de openbaarheid treedt. De uitrusting en de houding van de bewakers maakt de illusie compleet.

Hoe het kan verkeren. Ruim een eeuw geleden, toen het schilderij nog in zijn jonge jaren was ging het op tournee door Europa en oogstte het voornamelijk hoon. Heel bekend is het verhaal van zijn wederwaardigheden in Berlijn, de hoofdstad van het Duitse keizerrijk. Hier trok het de aandacht van een criticus die er het overtuigende bewijs in zag dat de modernen er niets van kunnen. Kijk maar eens naar die arm, helemaal uit proportie! Waarop Max Lieberman, zelf een modernistisch schilder en een van de initiatiefnemers van de tentoonstelling, in een open brief antwoordde met de beroemde zin: Een zo mooi geschilderde arm kan nooit lang genoeg zijn.

Inmiddels geldt het schilderij als een van de iconen van de westerse kunst, een sleutelwerk uit het oeuvre van Cézanne, die met name ook in dit werk de grootsheid van zijn visie toonde: meer dan een aan de werkelijkheid ontleende voorstelling is het schilderij een structuur van vormen en kleuren op het platte vlak van het doek. Ook letterlijk van onschatbare waarde. De kaartspelers bracht onlangs 250 miljoen op (zie ook De kaartspelers). Le Garçon au gilet rouge kan daar niet veel voor onder doen.