Afgelopen zondag in Vézelay, op de 21e juni om 14.00 uur: het licht dat op de foto gaat! De zon deed mee en het effect was zonder meer spectaculair. Temeer nog omdat voor de gelegenheid het schip van de kerk helemaal was leeggeruimd. Negen heldere lichtvlekken, precies op de kruisingen van de as van de kerk en de lijn tussen de pijlers, als de weg van het licht naar het koor. Nog tot de 24e te zien. De weersvoorspellingen zijn uitstekend dus…
Een fascinerend beeld, ook voor wie er geen religieuze of spirituele betekenis in zoekt. Voor de ervaring van de ruimte van de kerk geldt hetzelfde. Ook degene, of misschien juist degene die er volkomen onbevangen binnenstapt wordt erdoor gegrepen. Hoe dan ook, een ruimte die niemand onberoerd laat en die ook na de twintigste keer nog even sterk werkt. Wat het is kan ik niet zeggen. Alle pogingen die ik tot nu toe ondernam strandden in het besef dat woorden ontoereikend zijn. Wellicht is dat ook wel de reden dat de kerk in de boeken niet de prominente plaats krijgt die haar, als misschien wel de mooiste ruimte ooit, toekomt. En misschien is dat maar goed ook.