Giuseppe Penone, Idee di Pietra, 2010
Wie meer wil weten googlet ‘documenta 13’ en vindt bovenaan de lijst meteen de officiële site van de organisatie. Heel goede site, mooi vormgegeven met pagina’s die als schuifpanelen openen, optimaal ingericht als informatiegereedschap. Je kunt zoeken op alle mogelijke categorieën. Er zijn kalenders, plattegronden, zeg het maar.
Spijtig alleen dat de content ontbreekt. Klik op ‘participants’ en vervolgens op ‘artists’ en je komt bij een lijst van zo’n dertig namen. Dat hadden er intussen dus zo’n honderdvijftig moeten zijn. Nog een keer klikken brengt je bij een uiterst sober biografietje en that’s it. Geen enkele specifieke informatie over de werken op de tentoonstelling, geen tekst, geen plaatje, niets. Gewoon niks meer mee gedaan. Blijkbaar ooit met goede bedoeling aan begonnen maar nooit verder gekomen.
‘AN EVOLVING LIST OF DOCUMENTA (13) PARTICIPANTS TO BE FULLY PUBLISHED ON JUNE 6, 2012’ staat er inmiddels boven. Tja, dat zal wel. Je mag toch hopen dat men bij de opening al wat meer te melden heeft.
Heel slecht natuurlijk en ongelofelijk eigenlijk dat een dergelijk prestigieus evenement zich zo in de kaart laat kijken. Zoiets kan alleen in de wereld van de kunst denk je dan. Goed, de honger wordt er niet minder van en de maaltijd moet het dan maar waarmaken.
Carolyn Christov-Bakargiev op een persconferentie over dOCUMENTA (13)
Gisteren in de NRC de eerste wat uitgebreidere informatie over de tentoonstelling. Saskia Smallenburg heeft twee uur aan de lijn gezeten met de directeur van dienst Carolyn Christov-Bakargiev. ‘Mijn Documenta heeft geen concept’ heet het. Om een idee te geven van de tentoonstelling worden enkele kunstenaars genoemd Ik geef de namen in de volgorde waarin ze in het gesprek de aan de orde komen: Paul Chan, Fabio Mauri, Theaster Gates, Giuseppe Penone, Vann Nath. Voeg de vijf samen en je krijgt een excentrieke mix van surrealisme, archeologie, natuurmystiek en politiek engagement.
Een intuïtieve tentoonstelling met alleen maar gloednieuw werk, heet het verder. Het gaat erom het persoonlijke politiek te maken. Met kunst die er toe doet maar dan wel op de manier van de kunst en niet als politiek activisme.
Klinkt allemaal goed, maar veel wijzer zijn we natuurlijk nog niet. Vanaf 10 juni ben ik in Kassel en weet ik meer. De laatste Art Update-lezing van dit seizoen is geheel aan de tentoonstelling gewijd. Hiervoor kan apart ingeschreven worden. Kijk onder lezingen voor plaatsen en tijden.
Zie ook:
dOCUMENTA (13), Kassel, vanaf 9 juni