Een antieke kast met een flatscreen erin. Sterker nog: een nepantieke kast speciaal ontworpen als entertainment center. Voor je Home Cinema dus.

Ze bestaan echt, google maar eens.

Typisch een onderwerp voor Esther Janssen. Ik schreef al eerder over haar werk  en roemde toen al haar vermogen om aan alles wat plat en cliché is een aura van echtheid toe te voegen. Door er sterke kunst van te maken, goed doordacht, technisch doorwrocht en spannend.

En nu dus dit schilderij. Alhoewel schilderij? De techniek is genaaid skai met vulling, het formaat 100 x 100 cm. Dat alleen al, de wijze waarop het enigszins bizarre en over the top onderwerp wordt onderworpen aan een uitvoering die alles in een streng keurslijf samenbrengt. Een techniek die dwingt tot een uiterst consequente stilering en ervoor zorgt dat alle ongerijmdheden weer worden opgeheven: in déze context lijken de nepantieke kast en de flatscreen helemaal voor elkaar geschapen.

Mooi is ook hoe de kunstenaar dit spannende en gelaagde beeld vervolgens verrijkt met allerlei details: de lullige luidsprekers achter de glazen deurtjes, het ingelijste familieportretje – prachtig als kleuraccent ook – en als klap op de vuurpijl, het gecapitonneerde vleeskleurige scherm waar een klassiek naakt verschijnt dat alles wat hedendaagse tv-porno te bieden heeft moeiteloos verbindt met de grote meesters in de musea. Knap hoor.

Binnenkort te zien op een tentoonstelling van nieuwe werk in Amsterdam. Nadere informatie volgt.