Voor sommige kunst hoef je de deur niet meer uit. Zeker als film of video het medium is. Een goede breedbandverbinding en een wat groter beeldscherm volstaat. Na even zoeken vind je vrijwel alles wat je wenst. Soms zelfs in perfecte uitvoering. Nog één stap verder en we kijken vanaf de bank naar kunst op onze muurgrote led screens.
Als proeve een kunstwerk van Hans Op de Beeck, de Belgische kunstenaar die bij uitstek reflecteert op het leven in ons technologische tijdperk: Extensions.
In deze film neemt de kunstenaar ons mee naar een vreemde, nachtelijke wereld. We dwalen langs leegstaande fabriekspanden, door gangen en kamers.
Ooit hebben hier mensen gewerkt, nu is alles leeg en kil. Toch is er een zekere poëtische lichtheid. Is het de begeleidende muziek? Of misschien ook het feit dat het allemaal is geschilderd? Dat laatste speelt zeker. De kunstenaar haalde foto’s van internet en maakte er aquarellen in zwart-wit van. We kijken dus naar geanimeerde schilderingen. Hoe vreemd en duister ook, het zijn daardoor wel doorleefde, persoonlijke beelden.
Halverwege neemt het verhaal een wending en komen er mensen in beeld. Iemand wordt geopereerd. We zien het levenloze lichaam van een kind. Alhoewel, levenloos? Beelden van oude rituelen wisselen af met imposante natuurbeelden.
Nog steeds zijn wij het die dit waarnemen. Maar met welke ogen? Hoe langer we kijken hoe meer we ons realiseren dat we gaandeweg de blik naar binnen hebben gekeerd. De kunstenaar heeft ons naar een innerlijke ervaringswereld gebracht. Hier maken we, dwars door de tijd en de ruimte heen, dwars door alle verhalen en geschiedenissen, een reis terug naar de oorsprong.