Romuald Hazoumé, NGO SBOP (Solidarité Béninoise pour Occidentaux en Péril), 2011

Met de collectebus op stap in Afrika om geld in te zamelen voor arme witte mensen in het westen. Het project van Romuald Hazoumé leidt tot hilarische maar soms ook aangrijpende scènes. Een jonge Marokkaanse die overtuigend uitlegt dat een hoofddoek de schoonheid van een vrouw niet verbergt maar juist accentueert. Wie haar even de kans geeft is meteen gewonnen. Westeners stress too much on individualism, lees ik ergens anders op een scherm.

Romuald Hazoumé, NGO SBOP (Solidarité Béninoise pour Occidentaux en Péril), 2011, de fiets met de collectebussen

Global Imaginations biedt heel wat sterke momenten. Soms verpakt in fraaie kunst en dat alles in een geweldig decor. Alleen dat laatste al maakt de reis naar Leiden de moeite waard. Je kent het wel: een groot betonnen skelet, half open, al jaren overgeleverd aan de elementen. In dit geval het gigantische complex van de Meelfabriek, dat, vlak voor dat projectontwikkelaars ermee aan de slag gaan, uit zijn sluimering is gewekt om als vrijhaven van de verbeelding te dienen. Doortrokken van een rijke geschiedenis, maar helemaal leeg en open voor een nieuwe toekomst. We verkeren er graag.

Batoul S’Himi, World Under Pressure, 2008-2015

Wat niet wegneemt dat bij de tentoonstelling zelf heel wat vraagtekens zijn te stellen. Kunstenaars uitnodigen om ons vanuit hun niet-westers perspectiefeen spiegel voor te houden? Is dat geen bevoogding in het kwadraat, of erger nog, zoiets als de aanrander die zijn slachtoffer om hulp vraagt? Het klinkt misschien wat cru, maar, alle goede bedoelingen ten spijt, het is een gedachte waar je lopende van de ene ruimte naar de andere moeilijk aan ontkomt. Welk beeld hebben de samenstellers dan wel niet van mij, de bezoeker?
Goede bedoelingen, als er iets is waar de kunst zonder kan, dan dat. Voor politieke correctheid geldt hetzelfde, het smoort de verbeelding en is meestal de dood in de pot. Ze resulteren in makkelijke en saaie kunst en die is in Leiden helaas ook ruim voorhanden. Beelden die evidente misstanden aan de kaak stellen, die je confronteren met armoede en lijden. Beelden die door iedereen begrepen kunnen worden maar die daarmee nog geen kunst zijn. World Under Pressure van Batoul S’Himi, gasflessen en snelkookpannen met uitgesneden wereldkaarten. Tsja.
Alle sterke momenten ten spijt, Museum De Lakenhal schept met Global Imaginations toch vooral een indringend beeld van de misverstanden waar onze tijd aan lijdt.

Global Imaginations, Meelfabriek, Leiden, tot 4 oktober