Als schilder voel ik me verplicht aan verf en penseel. Het materiaal waar je het mee doet, daar gaat het toch in de eerste plaats om?

Dat is ook de reden waarom ik met olieverf schilder. Echte verf waar je alles mee kan. Die je van smeuïg en pasteus tot schraal en transparant kunt opbrengen. Verf die blijft staan en waarvan de kleur tijdens het drogen niet inzakt.

Ik werk altijd alleen. Mijn hele werkproces is erop ingericht om een staat van pure inspiratie en concentratie te bereiken en het dán te doen. Als dat lukt kom ik in een soort trance. Het is bijna een ervaring van buiten jezelf treden, oplossen in iets groters. Maar niet helemaal, want dan zou er niets tastbaars kunnen ontstaan. Om die reden ook heb ik een concreet onderwerp nodig, een object van waarneming dat mij ervan weerhoudt om me in de extase te verliezen.

Ik heb het wel eens met een model geprobeerd, maar uiteindelijk kwam ik uit bij het zelfportret, het beeld van mezelf al schilderend in de spiegel. De figuur die ik waarneem is tegelijkertijd mijn lichaam dat beweegt. Waarneming en beweging komen samen in het schilderij. Alles is een, alles klopt. Er is geen enkele sturing van buitenaf, er is geen enkele distantie.

Het landschap is hier als een natuurlijke stap uit voortgekomen. Ik werkte al langer aan het beeld van de staande figuur en voelde op een gegeven moment de behoefte om ook op horizontale formaten te schilderen. Mezelf als liggend model was niet erg handig, dus werden het landschappen.

Vrouwen en landschappen, het verschil is veel kleiner dan je denkt. Is moeder aarde niet een liggende vrouw? De heuvels als haar welvingen. Bij beide gaat het om een oergedaante, elementaire lichamelijkheid omgezet in verf en kleur op doek. In schilderkunst dus.

Eigenlijk praat ik er het liefste niet over. Ik geef ook nooit titels aan mijn werk. Alles wat je zegt doet afbreuk aan wat het in essentie is. Schilderkunst zegt wat niet in woorden is te vangen.

Vanaf 30 januari toont Helma Michiels recente landschappen en figuren bij galerie Dom’Arte in Roosendaal.