
herman de vries, mesa, 1996-2007
Alle lof voor herman de vries (zonder hoofdletters). Goede kunstenaar en een grote staat van dienst. Met veelal rechtstreeks aan de natuur ontleende materialen maakt hij kunst die zó puur is en zó sterk op de zintuigen inwerkt dat de toeschouwer er onwillekeurig door wordt meegevoerd. Persoonlijk, intens en poëtisch werk.
Vandaag werd bekend dat het Mondriaanfonds hem heeft uitverkozen als vertegenwoordiger van Nederland op de 56e Biënnale van Venetië. Die van volgend jaar dus. Na een long list van 56 namen werd uit een korte van vijf niet gekozen voor Erik van Lieshout of Rineke Dijkstra, ook niet voor Ellen Gallagher of Frédérique Bergholtz, maar voor de man wiens werk “actueel is in een tijd waarin ecologische kwesties op een bredere maatschappelijke aandacht kunnen rekenen”.
Alleen die taal al, maar dat terzijde. Goede redenen voor een uitverkiezing maar even goede voor een afwijzing. Helemaal los van het werk zelf: als je aanvoert dat het een actueel onderwerp aansnijdt gebruik je het verkeerde argument. Bovenden: de vries doet dit al sinds de jaren zestig, wat alle bewondering verdient maar het werk niet minder gedateerd maakt. Hoe actueel zijn thematiek intussen weer mag zijn, of het in concept en uitvoering de urgentie heeft om op een podium als de Biënnale potten te breken is maar zeer de vraag.

Erik van Lieshout, Healing, 2013
Waarom niet Erik van Lieshout? Ik kan slechts gissen maar aan herman de vries kun je je moeilijk een buil vallen, aan Van Lieshout wel. Die roept óf bewondering óf afkeer op. Poseur, neuroot of toch gewoon kunstenaar? In elk geval werk dat zó maniakaal en zó intens is dat het niemand onberoerd laat. Alleen al daarom zou het heel verfrissend zijn geweest om hem het Rietveld-paviljoen te hebben zien ombouwen. Want zo is het ook: na de hele fraaie en verstilde tentoonstelling van Mark Manders (2013), de wel heel erg bedachte presentatie van Guus Beumer (2011) en de even mooie als correcte kunst van Fiona Tan (2009), zijn we wel weer eens toe aan wat stevigere kost.
56e Biënnale van Venetië vanaf 9 mei 2015