In 1997 ontwierp Carsten Höller samen met Rosemarie Trockel voor de Documenta het spraakmakende Huis voor varkens en mensen. Grote faam verwierf hij drie jaar geleden met de torenhoge spiraalvormige glijbaan in de hal van Tate Modern. Dit soort spektakel ontbreekt in Museum Boijmans, wat niet wegneemt dat de kunstenaar zich ook in Rotterdam laat zien als een groot regisseur van de beleving. En meer dan dat!

Bij binnenkomst is het eerste dat je ziet de hotelkamer. Op vier grote glazen schijven staan een bed, een ontbijttafel en een kleedmeubel. Als je op tijd bent kun je de gasten nog in hun bed aantreffen. Of anders wel ergens op zaal in hun witte badjassen slenterend langs de kunstwerken. Een hele nacht hebben ze het museum voor zichzelf gehad. Een privébutler zorgde voor eten en drinken en hun nachtrust hebben ze genoten in een bed dat langzaam in de ruimte ronddraaiend, zijn eigen bijdrage leverde aan een zinnenprikkelend totaalarrangement.

Iets verder op word je getuige van de tweestrijd tussen zingende kanaries en dansende Afrikanen. De kanaries doen het live vanuit hun zeven kooien. Deze maken deel uit van een enorme mobile die voor het grote venster op de museumtuin hangt. De vogeltjes moeten het opnemen tegen de discobeat die klinkt uit de twee aanpalende ruimten met daarin de video’s van de dansers.

Bij Carsten Höller draait alles om de ervaring. Zijn kunst beleef je met heel je wezen. Wie zich erdoor laat meevoeren komt in een zinnenprikkelende maar o

Je loopt binnen in een zwevend stalen slakkenhuis of wandelt tussen gigantische paddestoelen, alles even overtuigend van materiaal en uitvoering. Geprikkeld door de ervaring wil je meer weten. Wat zie ik nu eigenlijk precies en hoe werkt het? Dat is het moment waarop je de patronen gewaar wordt op de muren en het plafond.  Je realiseert je dat aan alles een geometrisch principe ten grondslag ligt: de spiraal die ontstaat als je een vierkant doormidden deelt, hetzelfde doet met een van de helften en dat blijft herhalen. Opeens valt ook de titel van de tentoonstelling op zijn plaats: Divided Divided. Met andere ogen kijkend loop je nog eens rond en er openbaart zich een nieuwe, diepere dimensie.

Een beetje een mysticus is-t-ie wel, Carsten Höller, maar dan wel een vrolijke. Het filmpje van het gesprek van Ranti Tjan met de kunstenaar laat dit mooi zien.

Overigens, boekingen voor de hotelkamer zijn niet meer mogelijk. Naar verluidt heeft de reservering voor de laatste nacht bij opbod enkele duizenden euros opgebracht.

Carsten Höller, Divided Divided, Museum Boijmans Van Beuningen, Rotterdam, tot 25 april