Het gesprek ging meteen richting Barnett Newman (Zie ook: Who’s afraid?). Met name over de shock die diens eerste tentoonstelling in het Stedelijk teweegbracht. We schrijven 1971, ons eerste jaar op de academie in Tilburg. Het kunstonderwijs in Nederland was nog helemaal op negentiende-eeuwse leest geschoeid. Tekenen en schilderen deed je naar de natuur, vooral naar naakten. Iets anders was er niet. Net zo min als docenten die je iets over moderne kunst konden vertellen.
Het contrast kon niet groter zijn. Met zijn enorme monochrome doeken openbaarde Newman een wereld van nieuwe mogelijkheden. We hadden natuurlijk al eerder abstracte kunst gezien, maar dit was van een heel andere orde. Kleur zelf was onderwerp geworden! Tot een levend iets gemaakt, een bezielde ruimte waar je zó kon binnen stappen.

Voor Lucas Silawanebessy was dit een moment van wording.
Voor een aantal van zijn laatste werken op de muur van zijn atelier vertelt hij over hoe het hem sindsdien is vergaan. Over de stappen die hij als schilder zette, maar ook over zijn reizen, het bezoek aan zijn Molukse geboortegrond, zijn verblijf in New York.
Het mooie is dat de cirkel intussen weer rond lijkt. Ingetogen kunst die de tijd stil zet en uitnodigt tot reflectie is weer helemaal terug. Slow art. Niet in de monumentale gedaante van de doeken van Newman en de zijnen maar wel in mooi gemaakte werken op bescheiden formaat.
De ontdekking van Newman had voor Lucas Silawanebessy nog een extra betekenis. De Amerikaan was direct na de oorlog een van de eersten die zich radicaal afzette tegen de Europese traditie. Al die naakten! Kunst is er toch juist om te ontstijgen aan de fysieke realiteit?
Voor de jonge Tilburgse schilder was het een stap in de richting van een niet-westerse denkwereld. Ook die kant van zijn werk heeft intussen een nieuwe relevantie gekregen. Het is kunst die spreekt van een universele sensitiviteit. Van een schoonheid die niet alleen ontstegen is aan de waan van de dag maar die ook in staat is om werelden te verbinden.

Meer weten? Ga naar www.silawanebessy.com.