Ai Weiwei blijft verbazen. Weinig kunstenaars die de werkelijkheid zo dicht op de huid zitten dan hij. Niet alleen met zijn onderwerpen maar misschien meer nog met de middelen die hij inzet. In Château La Coste bij Aix-en-Provence is tot midden juni een prachtige installatie te zien waarin de kunstenaar gebruik makend van een eeuwenoude bamboetechniek een technisch verfijnd, spel van driedimensionale illusies oproept. Oud en nieuw, ver weg en dichtbij, het ik en de wereld, alles is verenigd in een door de computer gegenereerde, virtuele beeldruimte. Die, hoe ongrijpbaar ook, dankzij de bamboe nabij, tastbaar en menselijk blijft.

Bij binnenkomst weet je niet wat je gebeurt. Het is alsof je de verkeerde bril ophebt en alles dubbel ziet, een hallucinerend effect dat je in een vreemde staat van ontregeling brengt. Wat is dit eigenlijk? Een tekening, een sculptuur of een projectie? Het laatste toch het meest, maar dan driedimensionaal, een beetje als een digitaal hologram.

Nog voor dat het echte kijken is begonnen voel je al de opwinding van het nieuwe, de kracht van een werk dat je een nieuwe horizon aanreikt. Een ervaring die, naarmate je je verder naar binnen laat zuigen, alleen maar sterker wordt. Alle mogelijke beeldwerelden zijn door elkaar gemonteerd: van Lego-poppetjes en mythische wezens tot Marcel Duchamp. Verenigd onder de monumentale, zwevende figuur van een Chinese krijger.

Een van de scenes waar de voorstelling uit is opgebouwd heet With Passport. We zien de kunstenaar in de gedaante van een rondbuikige oosterse godheid. Om zijn hoofd een stralenkrans van bewakingscamera’s. Als spreekgebaar steekt zijn hand de middelvinger op. De boodschap is duidelijk: Ai Weiwei weet van geen wijken en roept ons op om mét hem stelling te nemen. Hoe absurd en complex onze wereld ook is, ze blijft een wereld van mensen die het met elkaar moeten doen.