Wat maakt volgens jou een video als The Old Home tot kunst en waarom is het geen documentaire? Muzi Quawson antwoordt dat ze de mensen en het landschap opvoert zoals in een film, op enige afstand geobserveerd, primair als deel van het beeld. Maar ook – heel belangrijk – dat de video zo geconstrueerd is dat het feitelijk niet uitmaakt wanneer je binnenkomt. De beelden spreken voor zich en zijn zo gemonteerd dat de toeschouwer de essentie van het geheel meteen begrijpt. Met andere woorden: ze hebben de onmiddellijkheid en volledigheid die het privilege van de kunst is. Waar een documentaire een lineaire opbouw heeft met een begin en een einde, is de video cyclisch van structuur, een carrousel van beelden die niet één verhaal vertelt maar alle ruimte geeft aan de verbeelding. Geen tekst maar rustige muziek als begeleiding, met zijn eigen ritme en structuur waardoor de beelden nog sterker werken, helder en uitgepuurd.

Dit geldt ook voor de beelden in de slide show en de foto’s in lightboxes, allemaal even doeltreffend als fraai. Werk van een jonge kunstenaar die nu voor het eerst wat uitgebreider in Nederland te zien is, bij Annet Gelink Gallery in Amsterdam. Muzi Quawson, een naam om te onthouden.