De bijeenkomst lijkt meer op een ritueel dan op een les. Voortdurend in beweging en telkens weer zijn woorden herhalend bespeelt de onderwijzer zijn gehoor. “Zijn jullie nog bij me? N’itsembabwoko, dat is het woord waar ik het over wil hebben.” “Nit-sem-bab-wo-ko”, de kinderen lezen mee hoe het op het bord verschijnt. “Weten jullie ook wat het betekent?”. Een woud van armen reikt gretig naar voren. We leren dat het niet zomaar ‘doden’ betekent maar ‘uitroeien’ en dat het verwijst naar duistere, demonische krachten.

History Lesson is de titel van de korte video waarmee de jonge Belgische kunstenares Sarah Vanagt ons verplaatst naar het door oorlog en moordpartijen verscheurde Afrika. De kracht van het werk is dat de beelden helemaal voor zichzelf spreken, en hoe! Vier minuten lang zitten we tussen de kinderen in een schoolklasje ergens in Rwanda. Het is de laatste schooldag voor de grote vakantie. Nog even zijn we bij elkaar en dit is wat de onderwijzer ons nog wil meegeven.

Mooi en indringend en dat geldt ook voor een aantal andere werken op de tentoonstelling. Zoals Ash Tree, een videoinstallatie die alleen al in zijn presentatievorm indrukwekkend is. De beelden worden geprojecteerd op een aantal panelen van verschillende afmetingen die als doeken tegen de wand op de grond staan. Je wandelt ertussen door en wordt opgenomen in een dynamische ruimte waarin je omgeven bent door bewegende beelden waarvan een aantal ook weer traag door de ruimte pennen. Dat alleen al.

Sarah Vanagt, Pocket Cinema, Museum Het Domein, tot 11 april