Jens Ferdinand Willumsen, Jotenheim, 1890-92

Schilderkunst van het symbolisme en het Fin de Siècle en dan ook nog uit de noordelijke landen: Nordic Art in het Groninger Museum biedt bepaald geen lichte kost. Theatraler, zelfverliefder en zweveriger kan haast niet. Wat nam de mens zichzelf nog serieus! Zonder voorbehoud dook hij de diepte in. Op zoek naar de oerkrachten van de schepping. De wereld,  het ik, iedere kleur, iedere klank werd onderwerp van nieuwe studie. Alles had immers een ziel.
Een eeuw na dato is ze weer helemaal terug. Dit is kunst die de grote vragen van het bestaan op een direct invoelbare wijze in beeld brengt, die met grote toewijding is uitgevoerd, technisch vaak uiterst virtuoos. Wat wil je nog meer?

Nikolai Astrup, St. Hansbál Midzomernachtsviir

Een van de charmes ervan is dat ze zo jong en onschuldig is. We kijken ernaar met de glimlach van de volwassene die een adolescent observeert. Ontroerd maar ook een beetje ongemakkelijk. Alsof we het ons nog kunnen herinneren hoe het was om toen te leven. Om nog vol vuur en verwachting te zijn, onwetend van wat ging komen.
Dat we weten hoe de tijd ons verraden heeft, dat we sadder and wiser zijn, neemt niet weg dat het verlangen nog altijd in ons leeft. Zeker nu we weer in een crisis zijn beland, realiseren we ons dat we geen andere keuze hebben dan opnieuw op zoek te gaan naar iets om in te geloven. Misschien is het dát vooral wat Nordic Art ons te bieden heeft. Dit is kunst die bij voorbaat afstand doet van elke werkelijkheidszin. Wat overblijft is het pure destillaat van tijdloze dromen en verlangens.

Nordic Art, Groninger Museum, tot 1 april