Paolo Veronese, Venus en Adonis, 1580

Paolo Veronese is een van de grootste schilders ooit. Op bepaalde punten zelfs onovertroffen: het gemak dat uit zijn composities spreekt, hoe ambitieus en complex deze ook zijn. De rijkdom van zijn stoffen en materialen, maar vooral ook de kleur. Geen groter colorist dan Veronese, daar is iedereen het wel over eens.
Toch is de schilder het voor velen ook nét niet. Zet zijn werk naast dat van tijdgenoten als Titiaan of Michelangelo en je ziet meteen waarom. Nét niet die diepgang en verfijning, nét niet die bezieling en kracht die nodig is om je hart te laten juichen. Echte kunst is meer dan visueel spektakel, bij Veronese hebben we het gevoel dat het toch vooral om het laatste gaat.

Paolo Veronese, Bruiloft te Kana, 1563

Onlangs nog stond ik in het Louvre voor zijn Bruiloft te Kana. Een waanzinnig schilderij, in alle opzichten. Niet alleen het formaat, maar ook de veelheid van figuren, de extreme perspectivische effecten, alles is über.
Misschien kunnen we een historieschilderij als dit alleen recht doen als we het beschrijven als een studioproductie, vergelijkbaar met de speelfilms van nu. En als we het dan toch in filmtermen spreken: Veronese was niet de man van de art movies maar van de grote Hollywoodproducties, full color widescreen voor een breed publiek, dát was zijn handelsmerk.

Paolo Veronese, Bruiloft te Kana, 1563, detail

In The National Gallery draait vanaf vorig weekend een groot overzicht van het oeuvre van de meester. Een unieke gelegenheid voor een herwaardering. Nooit eerder waren zoveel grote werken van de schilder in één tentoonstelling verenigd, nooit eerder was het mogelijk om hem alle fasen van zijn ontwikkeling te kunnen volgen.
Ik moet nog gaan kijken, maar uit de eerste commentaren maak ik op dat het een groots gebeuren is dat onze kijk op de kunstenaar danig zal veranderen. Als dat zo is dan heeft dat bij voorbaat meer met ons dan met de schilder te maken. Waar we tot niet zo heel lang geleden een strenge morele en intellectuele meetlat hanteerden, zijn we inmiddels veel minder eenkennig geworden. Met als gevolg dat er weer heel wat nieuws te ontdekken valt. Het spectaculaire werk van Veronese levert hiervoor het perfecte materiaal.

Overigens, voor wie aan een tripje naar Londen denkt: als je tot ná 17 april wacht kun je ook Matisse, cut outs in Tate Modern meepikken, het grote overzicht van de gouaches découpés van de oude meester. Belooft zeker zo veel spektakel! In Tate Modern draait dan ook nog het grote retrospectief van Richard Hamilton.

Veronese: Magnificence in Renaissance Venice, The National Gallery, Londen, tot 15 juni