Afgaande op de begeleidende informatie is The Andy Warhol Monument een tijdelijk project en zal de sculptuur binnenkort weer verdwijnen. Wat moeilijk voorstelbaar is. New York zal het kunstwerk missen.

Andy Warhol: androgyn, intelligent, skinny, mysterieus. Een prototypische New Yorker en een van de absolute grootheden in de kunst van de 20e eeuw. Zien en gezien worden daar draaide het bij hem allemaal om. Met onthechte maar uiterst scherpe blik observeerde hij een kleurrijke, dolgedraaide wereld en legde al die indrukken vast in instant-beelden. Kunst gedacht als massaproduct gemaakt met de bijbehorende technieken.

De Amerikaanse kunstenaar Rob Pruitt ontwierp het beeld als een eerbetoon aan zijn grote idool. Hij voerde het uit in enigszins vloeibare vormen en bedekte het met een glanzend laag chroom. Met als resultaat een wat ongrijpbaar beeld dat werkt als een verschijning, een aan de werkelijkheid ontstegen fenomeen. Zoals Warhol zelf ook was.

Het ‘monument’ staat op Union Square, pal voor The Factory, de werkplaats waar de meester van 1968 tot 1984 de spil was van wat misschien het beste als een creatieve orgie kan worden aangeduid. Een chaotische maar vruchtbare samenkomst van excentrieke vertegenwoordigers van alle mogelijke disciplines die uitmondde in een constante en rijke stroom van schilderijen, films, muziek, boeken en tijdschriften. Op deze plek ook deelde hij jarenlang gesigneerde exemplaren uit van zijn beroemde tijdschrift Interview Magazine. Menig hippe, wat oudere New Yorker zal het zich herinneren.

De karakteristieke eigenschappen en attributen van deze hedendaagse heilige zijn duidelijk herkenbaar. De wat stijve houding, de grote bril, de witte kuif en de immer geladen polaroidcamera. En in zijn hand hét symbool van de shoppende New Yorker: de medium brown bag van Bloomingdale’s.