Het meest tot de verbeelding sprekende en misschien ook wel het makkelijkste werk op de tentoonstelling The End of Money is de berg versnipperde bankbiljetten van Christodoulos Panayiotou. De kunstenaar maakte het in 2008, toen zijn land Cyprus toetrad tot de EU en de euro werd ingevoerd. Wat we zien zijn de bij die gelegenheid ingenomen Cypriotische ponden.

Zodra je kennis hebt genomen van waar je naar kijkt komt je verbeelding in actie. Eerst gaat het nog om banale vragen. Hoeveel geld zou hier liggen? Zijn dit werkelijk álle ingenomen biljetten?

Maar al gauw gaat het richting de betekenis van geld. Het besef dat ‘waarde’ als het om geld gaat, niets anders is dan een toegekende kwaliteit. Gebaseerd op afspraken die dus ook weer opgeheven kunnen worden. Kijken we hier eigenlijk nog wel naar geld of staan we voor de ontmaskering van een illusie? Een des te indrukwekkender beeld als je je realiseert wat de berg die hier ligt tot voor kort nog aan tegenwaarde vertegenwoordigde. In termen van auto’s, boten en huizen.

Nu dus een berg waardeloze snippers. Nou ja, waardeloos? In ideële zin natuurlijk niet. Met de inzet van de verbeelding heeft de kunstenaar een nieuwe waarde gecreëerd. Deze groeit naarmate meer mensen zijn kunstwerk zien en er meer over gesproken en geschreven wordt.

De cirkel wordt rond als je je realiseert dat dit papier wel degelijk ook weer een financiële waarde heeft gekregen, namelijk als kunstwerk dat verhandeld wordt. Christodoulos Panayiotou is een gewaardeerde naam in het internationale circuit en maakt goede prijzen voor zijn werk.

Overigens, in het begeleidende boekje lezen we dat het de kunstenaar om nog iets heel anders te doen is, namelijk te laten zien dat elke munteenheid staat voor politieke macht en ideologie. De oude Cypriotische pond voor het Britse Imperialisme, de euro voor de expansiedrift van het neoliberale Europa. Maar of je dat kan zien?

The End of Money, Witte de With, Rotterdam, tot 7 augustus