Al ontworpen in 1976 maar nu pas gerealiseerd. James Lee Byars heeft het niet meer mogen meemaken maar zou zich geen mooiere plek voor zijn toren hebben kunnen wensen: aan het water in de bocht van het Canal Grande, een stukje voor de Santa Maria della Salute. Zijn weduwe liet weten dat: James Lee conceived of The Golden Tower as a monument to humanity. Venice was both his home and a metaphor for east meeting west. I can’t imagine a more fitting tribute in these times.
Voor de duur van de Biënnale is Byars gouden phallus het middelpunt van de stad. IJzersterk, niet alleen zuiver als kijkervaring maar ook als belichaming van een haast oneindige veelheid aan betekenissen en associaties.

Meer over het kunstwerk en alles wat er op de Biënnale verder te zien is, in de presentaties die ik vanaf zondag geef. Plaatsen en tijden vind je hier.