Tomás Saraceno, in orbit, 2013

Hoe hadden we dat dan kunnen weten? Je gaat toch niet voor elk bezoek aan een tentoonstelling checken of de werken er ook wel echt hangen? Blijkbaar hadden we dat in dit geval wel moeten doen. ‘in orbit-Installation vorübergehend nicht zu begehen’ stond er doodleuk op een bordje naast de kassa. Vanwege technische problemen. Allervriendelijkste mensen daar in K21, daar niet van.
Het werk van Tomás Saraceno is visueel ronduit spectaculair en technisch helemaal top. Met een aantal adembenemende installaties heeft de kunstenaar in korte tijd internationaal een grote naam opgebouwd. Nu dus ook in Düsseldorf te zien. 100% kunst van nu en een must see voor elke liefhebber. Type zijn naam maar eens in bij Google Afbeeldingen en je hebt meteen een idee.
Inmiddels is duidelijk dat een van de grote kunststoffen bollen die tussen de stalen netten gevangen zitten en deze uit elkaar houden, het door de extreme hitte van de laatste tijd heeft begeven en moet worden vervangen. Begin september is de klus geklaard en kunnen we er weer terecht. Zoals het er nu naar uitziet tot najaar 2014. Kijk voor de zekerheid wel eerst even op www.kunstsammlung.de.

Thomas Hirschhorn, Intensif-Station, 2010

Gelukkig waren er nog meer goede redenen voor een bezoek aan K21. Ik schreef al over de prachtige tentoonstelling van Wolfgang Tillmans (nog tot 8 september). Op zich al een reis naar Düsseldorf waard. Hetzelfde geldt voor de installatie van Thomas Hirschhorn: Intensif-Station. Een waanzinnige remix van beelden ontleend aan een op hol geslagen wereld. Bij elkaar gebracht door een kunstenaar die even obsessief, neurotisch als geëngageerd is. Met als handelsmerk die venijnige combinatie van tl-licht en bruine tape. Neem het hoekje op de foto: een rolstoel en goedkope plastic terrasstoelen naast een tafeltje met flessen – geen alcohol!. Op de wand erachter een fotocollage van pornoplaatjes en dat alles als opmaat voor een grootse altaar-achtige sculptuur van oosterse tapijten bekroond met handen die een gigantische koran dragen. Helemaal over the top maar evengoed perfect in balans.

Charlotte Posenenske, Dasselbe anders, 1967-2011

Wie van dit geweld wil bekomen kan terecht bij Charlotte Posenenske, in K21 vertegenwoordigd met een postume remake van een werk uit 1967, Dasselbe anders genaamd. Een grote ruimtelijke structuur  van karton en plastic schroeven. Subtiel minimalisme uit de jaren zestig. Een tijd waarin alle gezag, alle pretenties en alle tradities fundamenteel ter discussie stonden. Opeens kon alles kunst zijn. Het was slechts een kwestie van bewustzijn. Dasselbe anders gaat ook over een wereld waarin de eerste contouren van een netwerkcultuur zichtbaar worden. Een egalitaire, plat gestructureerde wereld waarin de cultus van het ego heeft plaatsgemaakt voor een nieuwe verbondenheid. Eigenlijk dezelfde wereld als waar Tomás Saraceno het over heeft, maar dan in zijn aller vroegste ontwikkelingsfase.