Willem van Hanegem in actie tijdens WK-finale van 1974

Het EK in 3D! Een week voor de aftrap hangen de reclames van de Mediamarkt opeens overal in de stad.

Stel je voor: Nederland in de finale en Huntelaar die het beslissende doelpunt maakt. Een snoeiharde volley vlak onder de lat, van net buiten het strafschopgebied. En dat dan driedimensionaal vanachter het doel in beeld gebracht, met de lens door het net. De bal komt letterlijk je huiskamer binnenvliegen.

Generaties zullen het er over hebben: dat ene moment op zondag 1 juli 2012 in Kiev. Zeldzame gelukzaligheid vastgelegd in een nieuwe kijkervaring. Je kunt het je niet meer voorstellen, zullen de opa’s van het midden van de eenentwintigste eeuw zeggen, maar tot kort daarvoor keken we nog naar platte beelden. Nee, niet platte beeldschermen, die waren er al net iets eerder, maar TV zónder 3D, zoals op geprinte foto’s.

Zou het met 3D net zo gaan als met kleur? Dat we over pakweg dertig jaar het zullen hebben over de platte wereld, toen we alles nog in twee dimensies zagen?

Veel zal afhangen van de uitslag.

Ga maar na. De beelden van het EK van 1988 zijn een en al oranje. De outfit van de spelers, de vlaggen van de supporters, we herinneren ons alles in felle kleuren. Heel anders dan het  WK van 1974, die van de verloren finale tegen Duitsland. Die beelden zijn opgeslagen in zwart-wit. Het is al vaak gezegd en het zal ook wel kloppen: het trauma van München 1974 heeft alles te maken met de oorlog. Met een oude wereld die we in zijn geheel in zwart-wit in ons collectieve geheugen hebben opgeslagen.

Dat terwijl nu juist het WK van 1974 hét moment was waarop we voor het eerst met z’n allen voor de kleuren-tv zaten. Na een goed getimede campagne van de Mediamarkten van toen.

‘Verbazend vrolijk’ stond er vanmorgen in de Volkskrant boven een recensie over Het Grote Jaren 50 Boek. Ik schreef eerder al eens over zijn voorganger, Het Grote 40-45 Boek (zie Geschiedenis in beeld). Ik denk dat de nieuwe uitgave tot eenzelfde conclusie zal leiden. Onze verbazing over de kleurigheid van de foto’s zal geen correctie maar een bevestiging opleveren: de jaren vijftig horen nog 100% bij een wereld in zwart-wit.