Voor wie er nog nooit geweest is: de Onderzeebootloods is een absolute must. Nog los van wat er getoond wordt, alleen al vanwege de ruimte en de plek moet je het een keer op je agenda zetten.
Gisteren was ik er voor de speciale bloggerspreview van XXXL Painting. Prachtig weer, veel zon en wind en dan over het water richting de haven. De perfecte opmaat voor het spektakel dat je te wachten te staat. Alles is hier anders. Dat zit ‘m niet alleen in het licht, de ruimte en de schaal, maar vooral ook in de dynamiek. Het zal wel te maken hebben met al die in- en uitvarende containerschepen. Hoe strak en zelfbewust ook, de gebouwen en de bruggen staan erbij alsof het ook iets anders had kunnen zijn. Heel bevrijdend, elke kneuterigheid is bij voorbaat uitgebannen.
De omgeving van de Onderzeebootloods gooit er nog een schep bovenop. De gigantische karkassen van de leegstaande werven verenigen vergane glorie met de belofte van iets geheel nieuws. Iets dat zich in alle vrijheid kan ontwikkelen, niet gebonden aan fysieke beperkingen en gevrijwaard van de regeldwang die elders de wereld in de greep houdt. Een perfecte plek voor kunst, althans zolang als hij niet definitief is ingevuld. Want dat gaat vroeg of laat natuurlijk wel gebeuren.

Wat het Onderzeebootloods-project van Museum Boijmans betreft: binnenkort zal besloten worden wat de toekomst gaat brengen. Alles hangt af van de financiële bijdrage van het Havenbedrijf. Deze is uitermate gul en voor de duur van vijf jaar gegarandeerd. Jammer dat de bezoekersaantallen wat tegenvallen. 15 à 20 duizend per tentoonstelling houdt niet echt over. Heel vreemd eigenlijk, want met kunst van het kaliber dat hier te zien is worden we in Nederland maar zelden verwend. Heeft waarschijnlijk gewoon wat meer tijd nodig, maar in principe heeft de Onderzeebootloods alles om uit te groeien tot een van de hotspots van de actuele kunst in Nederland.
XXXL Painting heet het project van dit jaar. In de voorafgaande drie edities ging het om spectaculaire sculpturen en installaties (zie ook Joep van Lieshouts powerkunst en The One & The Many), nu is het de beurt aan de schilderkunst.

De Nederlander Klaas Kloosterboer doet het met enorme abstracte doeken en zijn bekende pakken en bollen. Jim Shaw en Chris Martin komen uit Amerika, uit Los Angeles en New York. De eerste presenteert gigantische figuratieve schilderijen die zowel ontleend zijn aan de achtergronddoeken van de Hollywoodfilm als aan de geschiedenis van de kunst. De laatste is een kunstenaar uit de alternatieve scene die furore maakt met zijn psychedelische kunst.
Hoe het precies gaat uitpakken moeten we afwachten, de preview was in elk geval veelbelovend. Uit alles wat je zag en hoorde sprak opwinding en enthousiasme. Kijk naar de foto’s die ik er maakte en je weet waarom.
Wordt vervolgd.

XXXL Painting, Onderzeebootloods Rotterdam, 8 juni tot 29 september